Şiiri için çok kıymetli şair ve yazar Gökmen Erdoğdu'ya teşekkürlerimizi iletiyoruz.
×××××××××××××××××××××××××××××××
Eskiden bizim köyler yaylaya çıkardı.
Suları serindir buz gibi akardı.
Gelinlerle, kızlar çamaşır yıkardı.
Size hasret kaldım bilin yaylalar.
Kör gõzenin suyu çoktan kurumuş.
Evlerin hepsi yıkılmış peng olmuş.
Buradan kimler kalıpda göçmüş.
Çiğdem çiçek bile kalmamış yaylalar
Bir yanın ormandır, bir yanın dere.
Güzelliğin eşi yoktur bir yerde.
Özlüyoruz işte gitsekte nere.
Ben yokum herkese gülün yaylalar.
Yayılırdı sizde at, koyun, keçi, sığırlar.
Analar ocak yakar misafir ağırlar.
Gurbetten gelenleri bu yaylalar ağırlar.
Benim sol böğrümü delin yaylalar.
Kaymaklar yağ olur yayılır yayıklar.
Herkes uyur bekçi çobanlar uyanıklar.
Saç, sakal kalmadı ne de pos bıyıklar.
Üç, beş telim kaldı yolun yaylalar.
Gurbeti çıkaran ocağın batsın.
Uykusun almayan serin de yatsın.
Dertlerim üstüne,yeni dert katsın.
Siz ellere merhem olun yaylalar.
Yaz başı kırkılırdı koç, koyun, kuzu.
Seçilip sayılırdı kısırı, yozu.
Cumadan cumaya verilirdi tuzu.
Gökmen der ki,bensiz kalın yaylalar.
